Keramiek kunstenaar Engelbert de Wit zocht acht jaar naar de samenstelling van twee unieke klei-recepten. Een ontdekkingstocht vol ontelbare scherven buiten de gebaande paden.
Engelbert maakte bewust de keus om uit het normale ritme van studie - werken - carrière te stappen. Zijn studie aan de agrarische hogeschool, die hij wel afronde, maakte hem wakker. Gedurende diverse stages werd hij zich bewust dat een kantoorbaan hem niet paste. Hij schonk zichzelf een aantal jaar de ruimte om te onderzoeken hoe hij zijn tijd, die hem op aarde is gegeven, wilde invullen.
Als je iets in het leven wil, moet je het zelf doen
Met werk op internationale beurzen hield hij zichzelf in leven. In Amerika werd hij geraakt door het werk van een Mexicaanse keramiek kunstenaar. Engelbert schraapte zijn spaargeld bij elkaar en kocht van hem een container met keramiek die hij naar Nederland verscheepte. Na wat handel besefte Engelbert dat hij het proces van zelf keramiek maken miste. Hij vond inspiratie bij zijn toenmalige kleiclub en de wijsheid van Roemeense weeskinderen. Die kinderen lieten hem ooit, tijdens een stage in het weeshuis, zien dat als je iets in het leven wil, je het zelf moet doen.
Engelbert begon met het maken van bloempotjes voor de orchideeën in de bloemenwinkel van zijn vader. Ondertussen experimenteerde hij met de vijfhonderd jaar oude Japanse Raku techniek. Een techniek waarbij het keramiek bij 1050 graden uit de oven wordt gehaald. Engelbert ontwikkelde twee gietklei-recepten die de snelle afkoeling konden overleven. Een voor kleine en een voor grote werken. Beide recepten kwamen tot stand na vier jaar vallen en opstaan.
Sluipmoordenaar
Een periode waarin zijn perfectionisme hem bijna te grazen nam. Als een sluipmoordenaar zorgde zijn drive om altijd beter te willen dat hij zich constant excuseerde voor zijn werk. Tot hij zich realiseerde dat hij zo niet verder kon. Met als resultaat dat er bij zijn gedachten ook antwoorden kwamen. Want ergens voelde het hele proces natuurlijk voor hem, al brak zo’n 80 tot 90 procent van zijn experimentele werk in stukken. Zeker de eerste vier jaar.
Toen het lukte kwamen de tranen. Uit dankbaarheid en ontroering over het magische proces waaruit iets ontstaat uit vormloze klei. Het gaf hem de kracht om door te gaan. “Het is heel mooi om te ontdekken wat je drijfveer is”, stelt Engelbert.
Wil je alle wijze lessen horen waardoor Engelbert zijn drijfveer ontdekte? Luister dan deze hele podcast.
Meer over Livin'Beauty
Wil je meer weten over Engelbert en de keramische producten die zijn bedrijf maakt? Kijk dan op zijn website: Livin' Beauty. Hier vind je ook de catalogus met producten.
