Een hersenbloeding werd Mijke Ulrich veertien jaar geleden bijna fataal. Toen ze besefte dat ze nog leefde, gaf ze zichzelf de keus: een bitter oud wijf worden of knokken met de blik vooruit om de positieve dingen in het leven te herontdekken.
Mijke praat als een klaterende waterval. De energie en humor spat ervan af. Het is nauwelijks voor te stellen dat ze op haar 29ste drie maanden in een revalidatiekliniek doorbracht om opnieuw te leren lopen, praten, eten, lezen en schrijven.
Het is een lange weg die Mijke heeft afgelegd. Nog altijd vindt ze hobbels op haar pad. Ze heeft er, met vallen en opstaan, mee leren leven, waarbij ze ontdekte dat de kracht in haarzelf voortkomt uit positivisme, uit hoe zij het leven ervaart.
Golden ticket
In de afgelopen jaren zocht ze naar positiviteit en motivatie om de dag aan te gaan. Die vond ze in de verstopte spreuken van de fortune cookies van de Aziatische toko in haar straat met tekst als: roem, rijkdom en liefde komen op je pad. De spreuken zijn geen verrassing meer voor Mijke, maar het golden ticket maakt haar nog altijd gelukkig. “Positiviteit is heel belangrijk om door het leven te gaan.”
Vooruitkijken
Voor haar hersenbloeding begreep ze nooit precies waarom mensen zeiden dat je eerst van jezelf moet houden voordat je een ander kunt liefhebben. Op de weg naar haar herstel bemerkte ze, dat houden van haarzelf gaat over het bereiken van het punt waarop ze beseft, dat Mijke het waard is om voor te vechten. Als ze nu terugkijkt op de tijd dat ze in een rolstoel zat, spraakproblemen had en toch de revalidatie aanging, kwam dat voort uit de afspraak die ze met zichzelf maakte: vooruitkijken, want terugblikken was te pijnlijk. Zo kon ze iedere dag met een positieve blik de revalidatie aangaan.
Dansen in de regen
‘Life isn’t about waiting for the storm to pass, itss about learning to dance in the rain’; een spreuk die Mijke kreeg als dank voor haar werk voor het zelfhulpnetwerk waar ze na de revalidatiekliniek in terecht kwam. Want leren om het alledaagse leven weer aan te gaan was tijdens de revalidatie, in de veilige wereld die de kliniek was geworden, niet echt aan bod was gekomen.
“Dansen heb ik mijn hele leven gedaan, de regen is de moeilijkheidsgraad die erbij is gekomen”, zegt Mijke. Bij het zelfhulpnetwerk kreeg ze kracht, omdat ze daar gezien werd als Mijke. Door haar ervaring weet ze dat zelfhulp een essentiële bijdrage kan leveren aan het herstelproces.
Kracht van muziek
Net als het aanwakkeren van de passie van mensen ook een belangrijk onderdeel is op de weg naar herstel. Zo draaide haar broertje muziek van U2 aan haar bed in het ziekenhuis. Bij het horen van One blerde Mijke spontaan mee. Later besefte ze dat muziek de trigger was die haar terugbracht naar het leven. Het motiveerde haar om de rondleiding: open je hart, voor mensen met afasie in het Eindhovense Van Abbemuseum, te organiseren. Tijdens de rondleiding zorgt ze voor de focus op het genieten van de kunst vanuit haar passie voor de drijfveren in het leven. Ze vraagt de deelnemers wat hen de kracht heeft gegeven om zichzelf weer terug te knokken in het leven. Het leidt tot een bijzonder en helend groepsverband.
Wil je ook aangestoken worden door de sprankelende levenskracht van Mijke? Luister dan de hele podcast.
Koos Michilsen
op 24 Dec 2022