De weg van haar zitkuiltje op de bank naar het strikken van de veters van haar hardloopschoenen is, in de beleving van Janneke Poort (44), nog altijd de grootste afstand die ze aflegde. Ook al staan er inmiddels drie marathons op haar naam.
Volgens Janneke kan iedereen een minuscule stap zetten op weg naar een goede gezondheid. Tien seconden je been omhoog terwijl je op de bank zit, is er al één. Want die eerste stap brengt uiteindelijk een hele reeks op gang. Beweging die leidt tot inzicht en verandering.
Het pad van Janneke kende vele hobbels. Van kinds af aan had ze veel last van blessures. Op haar veertiende moest ze zelfs stoppen met hardlopen. Na jaren kwakkelen kreeg ze op haar 28e de diagnose reuma. De vaststelling gaf haar houvast, zo kon ze er gericht wat aan doen. Dat de reumatoloog zei: “Je hebt reuma en je houdt reuma”, deerde haar niet. Ze dacht: “Dat bepaal ik zelf wel.”
De boodschap van reuma
In de daarop volgende jaren ging Janneke op zoek naar wat de boodschap was van de pijnlijke reuma in haar lijf. Langzaam realiseerde ze zich dat ze jarenlang op wilskracht had geleefd, maar dat daaronder veel pijn en verdriet verborgen zat. Ze besefte dat het tijd werd om haar oude zeer aan te kijken en niet meer te laten heersen over haar lichaam. Ze pakte de regie over haar leven terug door vrede te vinden in haar trauma’s en te accepteren dat ze er zijn.
Kwetsbaar opgesteld
De weg naar acceptatie was niet makkelijk. Om bij de kern te komen moest Janneke al haar weggestopte emoties gaan doorleven. Ze deed dit door niets meer uit de weg te gaan en alle pijntjes in haar lijf daadwerkelijk te voelen. Stapje voor stapje. Het bewust worden van je onderbuikgevoel is de eerste. Op het moment dat dit moeilijk gaat, werkt het nemen van een ijsbad stimulerend. Door de kou kan je niets anders dan voelen en gaat je denken uit. Vervolgens is het de kunst om voorbij je denken en analyseren te komen. Dan ben je in staat om je pijn te doorvoelen, te omarmen en recht aan te kijken. “Kwetsbaar zijn”, zegt Janneke. “Ik heb me naar mezelf en ook naar anderen toe, kwetsbaar opgesteld.”
Het delen van haar kwetsbaarheid heeft Janneke enorm geholpen. “Verdriet wordt zoveel lichter als je dat niet in je eentje draagt.” Ze komt tot de conclusie dat alle vervelende gevoelens die je niet deelt, maar je wel buikpijn geven, zich ophopen in je lijf. Daarom is het heel belangrijk dat je deelt wat leeft in je hart. Terugkijkend zegt ze: “Ik ben door wilskracht sterk en door kwetsbaarheid gezond.”
Leven in een stroomversnelling
Om uiteindelijk drie marathons te kunnen lopen, zette Janneke ook de nodige stappen op het gebied van gezonde voeding. Rond haar 36e zag ze zichzelf chips etend op de bank zitten, zonder enige puf om te gaan bewegen. Totdat ze de schreeuw van haar lichaam niet meer kon weerstaan om gezonder te gaan leven. De pijn van de reuma had ze inmiddels opgelost, dus niets stond haar meer in de weg om haar hardloopschoenen weer aan te trekken. Toen ze eenmaal liep, kwam haar leven in een stroomversnelling.
Missie om mensen in beweging te krijgen
Ze verloor 22 kilo aan overtollig gewicht en zag tijdens het hardlopen de meest prachtige plekken voorbij komen. Het bracht Janneke tot het besluit om van haar hobby fotografie haar beroep te maken. Door het rennen kwam ze ook in contact met sportrusten. Daar leerde ze veel over voeding, bewegen en ademhaling. Kennis die ze graag deelt. Inmiddels is ze zelf actief betrokken bij sportrusten. Ze combineert haar passie voor fotografie met haar missie om mensen in beweging te krijgen.
Wil je ook geïnspireerd worden om je wilskracht en kwetsbaarheid op de juiste manier in te zetten? Luister dan de hele podcast.
